Burger vindt de weg (weer) en de ambtenaar ook

>Wayfinding

Het stadhuis van Amsterdam, de Stopera, heeft ingangen aan alle kanten. Het ligt óm cq. áchter het theatergebouw. Daartussen bevindt zich een binnenstraat die halverwege een afslag kent naar de officiële hoofdingang aan de Amstel. Maar net zoals bij veel burgerhuizen komt het merendeel van de bezoekers binnen via de achterdeur. Daar is immers de belangrijkste bron van volksaanvoer: metrostation Waterlooplein. Deze onwenselijke situatie, als het gaat om oriëntatie en begrip van ruimte, had er in de 25 jaar dat de Stopera bestaat toe geleid dat je geen stap kon zetten zonder op een uitgebreid (40 regels tellend) verwijsbord, huisgebodenposter, plattegrond, klapbord met gelegenheidspijlen of ander signaal te stuiten – om maar te zwijgen van vele op ramen en deuren gekleefde A-viertjes in 50 tinten ‘wit’. Allemaal goed bedoeld maar: wie daar het loket burgerzaken binnen een kwartier kon vinden, zou van gemeentewege beloond moeten zijn met een flinke korting op het paspoort. Kortom: er was ruimte voor verbetering en de medio 2012 voltooide pilotverbouwingen van kantoren en loketten verschafte momentum (voor verbeteringen met een tijdelijk karakter).

Rode arcades
Stadsdeel Centrum sloot daarop samen met de gebouwenbeheerder (DFM) de handen ineen en schakelde bewegwijzeringsadviseur Buro Van Baar in, die samen met Fokkema & Partners Architecten de ‘leesbaarheid’ van de binnenstraat aanpakte.
Zodra de bezoeker nu vanuit de ‘ingang Metrozijde’ (die inmiddels ook zo benoemd is) binnenkomt, ziet deze halverwege de binnenstraat een opvallend rood object dat een puzzelstuk lijkt te zijn van een verder gelegen rode poort in de vorm van archetypisch huisje. Hierdoor is de oriëntatie gericht op één doorgaande beweging naar de poort waar in forse letters ‘Receptie’ op staat. Het rode baken halverwege fungeert als centrale wegwijzer op een hoofdkruising.

Plattegronden
De plattegrond, op meerdere locaties te vinden, is opnieuw vormgegeven: twee duidelijke lijndiktes, ruimer weergegeven publieksruimtes en alleen kleur waar het relevant is voor de gemiddelde bezoeker alsmede pictogrammen (waarvan enkele nieuw ontworpen) en een uitgebreide index van alle bestemmingen.

Bewegwijzering
Het concept van twee oriëntatiepunten wordt ondersteund door eenvoudige witte vlakken die in het glazen gevelstramien zijn ingepast: men leest er wat zich achter de betreffende ingang bevindt, een verwijzing naar de receptie, openingstijden etc.

Schrappen en versimpelen
De oplossing in dit geval bestond letterlijk uit schrappen en vereenvoudigen. Het aantal bestemmingen in de bewegwijzering is teruggebracht van 40 regels naar 4 tot 14 regels per bord; het aantal in eerste instantie zichtbare borden van een woud (dus eigenlijk 0) naar 2 à 3. De plattegrond is nu publieksvriendelijk. De binnenstraat zelf is opgeruimd: planten geclusterd, beeldvlakken geordend, straatvlak schoongemaakt en vooral: leeggemaakt, zodat de breedte van de straat weer ervaren kan worden; prullebakken zijn aan de bestaande verticale kolmmen bevestigd. Het architectonisch beeld is hersteld, de ruimte is ‘leesbaar’ geworden.

Ingmar Kappers, projectleider bij Stadsdeel Centrum: “Vorig jaar hebben de loketten al een kwaliteitsslag gekregen, zowel bij Immigratie & Nationaliteiten als bij het loket Stadsdeel Centrum. We wilden de bezoekers ook vanaf de binnenstraat beter bedienen. En dat is gelukt denk ik”.

Opdrachtgever: Stadsdeel Centrum/ DFM
Ontwerp: Buro Van Baar i.s.m. Fokkema & Partners Architecten
Uitvoerders: Van der Plas Meubel & Project, Sign-Wise